به نقل از «تسنیم»

«غریبم یا علی موسی الرضا(ع) دریاب آهم را»؛ شادباش شاعران به مناسبت میلاد مبارک امام رضا(ع)

تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۹۹۱۲۲

جمعی از شاعران آیینی کشور همزمان با فرارسیدن میلاد مبارک حضرت علی ابن موسی الرضا(ع)، تازه‌ترین سروده‌های خود را به آستان مقدس ایشان تقدیم کردند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، جمعی از شاعران فارسی‌زبان همزمان با روز میلاد مبارک ثامن الحجج، علی ابن موسی الرضا(ع)، تازه‌ترین سروده‌های خود را به آستان مقدس این امام همام تقدیم کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بخش‌هایی از عرض ارادت شاعران به امام مهربانی‌ها را می‌توانید در ادامه بخوانید:

مهدی باقر خان از هندوستان

«سلام مهر درخشان سلام شاه خراسان 
چقدر با تو سخن گفتن است راحت و آسان»

به سوی کوی تو امشب شدیم ما همه مایل
تو ای پناه غربیان، امید حال پریشان!

کریم! از تو چه پنهان خجل‌ترم ز همیشه
که هیچ هدیه ندارم به غیر درد فراوان

دوباره سر بنهم من به پشت پنجره فولاد
اگر دوباره بخوانی مرا به جانب آن خوان

تو جانشین پیمبر، ولی شاه ولایت
تویی چو رکن شریعت تویی چو قله ایمان

ندیده چشم جهان تاکنون شبیه تو دیگر
 قسم به حضرت آدم، قسم به حرمت انسان

تمام عمر پر از برکت است و عطر بهشتی
کسی که خورده از آن سفره قدر تکه‌ای از نان

به پاس بودن تو مانده عرش زنده و برپا 
که روح هرچه زمین و زمان و انسی و هم جان

***

نغمه مستشار نظامی

دلم در صحن گوهرشاد جارو می‌کشد هر شب
به روی فرش‌هایت نقش آهو می‌کشد هر شب

به هرجا می‌رود نام تو را در زیر لب دارد
به هر جا می‌رسد عطر تو را بو می‌کشد هر شب

دلم در صحن گوهرشاد با یاد شهیدانت
هزاران نقش لاله با پر قو می‌کشد هر شب

هزاران زائر دلتنگ را با نام می‌خوانی
غم عشقت مرا این سو و آن سو می‌کشد هر شب 

زیارت‌نامه‌خوانی از دل ایوان مقصوره
مرا تا صحبت قلبی دعاگو می‌کشد هر شب

در چوبی، صدای گریه، سوز باد پاییزی
دلم را شعله‌ای تا داغ بانو می‌کشد هر شب

به یاد حضرت مادر برایت روضه می‌خوانم
دلم در صحن گوهرشاد جارو می‌کشد هر شب

***

غریبم یا علی موسی الرضا(ع) دریاب آهم را
دعا کن حضرت حق کم کند بار گناهم را

شفاعت کن مرا، این کمترین را در صف محشر
عطا کن بینشی تا دل ببیند راه و چاهم را

نمک‌پرورده نان و طعام سفره‌ات هستم
که مدیون تو هستم حال خوب گاه گاهم را

به هر سو می‌روم، آرامِ دل در طوس می‌یابم
خدا روشن کند با دیدن مشهد نگاهم را

نمانَد جز نشان خادمی نام و نشان از ما
نجویم جز به درگاه کریمت تکیه‌گاهم را

میان ابرهای تیره در دنیای سرگردان
چراغان کن به روی ماه مهدی(عج) شامگاهم را

به لطف خود دعایی کن که من هم شاعرت باشم
قبولم کم که گرد راه صدها زائرت باشم

***

تکتم حسینی از افغانستان

حل کرده در خود اشک، رنگ ریملش را
می‌جوید اینجا راه حل مشکلش را

دست نسیمی می‌زند هربار شانه
موهای درهم برهم زیر تلش را

از دور می‌بیند حرم را غرق در شوق
چون قایقی بی‌بادبان که ساحلش را

قلب شکسته با خودش آورده تا عشق
از نو بچیند قطعه‌های پازلش را

چیز عجیبی نیست، آهوی رمیده
بسته است اینجا بند افسار دلش را

یک مشت غم آورده و یک سینه اندوه
با اینکه می‌داند ندارد قابلش را

حاجت به گفتن نیست اینجا، آه کافی است
راوی شود تا داستان کاملش را

هرکس حسادت می‌کند گاهی به چیزی
ای کاش من هم اجر و قرب دعبلش را...

***

قاسم صرافان

نام تو پناه است، نگاه تو امان است
آغوش تو، دلبازترین جای جهان است

با نغمه نقاره‌ات، ای حضرت خورشید!
نبض دل ما، دهم همه دم، در ضربان است

سر از پی سر، در دل صحن تو، به خاک است
دل از پی دل، از سر شوق تو، روان است

با فاصله، دلچسب‌ترین واجب عالم،
آوردن نامت، پس از آن، گفتنِ جان است

من از تو شفا و تو صفا خواستی از من
حاجات من، این است، کرامات تو، آن است

جاروست در این صحن، به دستان بزرگان
خم، در خم ایوان تو، سرهای سران است

بی‌تاب رسیدیم و در ایوان تو دیدیم
آن ساحل امنی که خدا گفت، همان است

اینجا چه خبرهاست؟ که از چشمه هر دل
تا برکه هر چشم، خدا در جریان است

انکار تو، ای شمس جهان! کم هنری نیست
خفاش در این رشته، هنرمند زمان است

از غیرت عشق است، که آیینه حُسنت
از دیده آلوده بی‌نور، نهان است

گفتند: مگو شاه، به این شاه، چه گویم؟
«آن را که عیان است، چه حاجت به بیان است؟»

سلطان، تو اگر نیستی، ای قبله ما! کیست؟
وقتی که به دست تو، دل اهل جهان است

شبگردم و این رخصت از شمس سرودن
لطف پسر حضرت موسی، به شبان است

دل گفت: بچسبم به ضریحت، دمِ دل گرم!
عقلم که فقط گفت: برو، وقت اذان است

واکنش‌‌ها به جسارت فیلم «عنکبوت مقدس» به ساحت امام رضا(ع)/ «هرگز نمیرد آن‌که دلش» جَلد مشهد است

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: دهه کرامت امام رضا ع شعر آیینی شعر دهه کرامت امام رضا ع شعر آیینی شعر موسی الرضا ع

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۹۹۱۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دلیل عظمت شاه عبدالعظیم حسنی (ع) چه بود؟

حجت الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، کارشناس مذهبی درمورد فضائل حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه بیان کرد: مرحوم آیت الله محمد محمدی ری شهری که مدتی، تولیت آستان شریف حضرت عبدالعظیم حسنی را برعهده داشت در کتاب «خاطره هاى آموزنده» خویش با یک واسطه، داستان عجیبی درمورد زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه نقل کرده است. 

این خطیب شهیر که در زمان رضاخان پهلوى در تهران تبلیغ مى‏کرد، به دستور طاغوت وقت دستگیر مى‏شود. ایشان بعد از آزادى نقل می‌کرد: بعد از یک سال زندان به شهر بیرجند تبعید شدم. یکى از شب‏ها که بسیار دلتنگ بودم، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه متوسل شدم و با چشم گریان به خواب رفتم. در رویا دیدم وارد مجلسى شدم که جالسین همه روحانى بودند، چ و صدر مجلس، حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه با صورتى نورانى و مجلل نشسته است. جلو رفتم و بعد از سلام شکایت حالم را به عرض رساندم.

فرمودند: «وقتى در تهران بودى نزد ما نمى‏آمدى؛ ولى بعد از این به دیدار ما بیا.»

از خواب بیدار شدم و تا صبح فکر مى‏کردم. بعد از اذان صبح، مأمور شهربانى در منزل آمد و گفت: مرخص شدى، هر کجا مى‏خواهى برو!

بدون هیچ تعرض و تعقیب و تعهد به تهران آمدم و با خود عهد کردم تا آخر عمر زیارت آن حضرت را شب‏هاى جمعه ترک نکنم. 

سالیانی ست که بر قبله‌ی ری رو کردم

دست من نیست، به احسان شما خو کردم

هر سلامی به تو دادیم، حسن داده جواب

بی سبب نیست که در صحن تو هوهو کردم

 

مقام حضرت عبدالعظیم نزد اهل بیت (ع)

 

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: این محدث کبیر و این امام زاده واجب التعظیم از دریای بیکران فضل و بزرگواری برخوردار هستند.

بر اساس آن‌چه از تاریخ تولد و وفات حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه بدست می‌آید، ایشان دوران حیات پنج امام از امامان اهل بیت علیه السلام یعنى امام کاظم علیه السلام تا امام عسکرى علیه السلام را درک کرده اند؛ امّا این بدان معنا نیست که به محضر همه آنها هم رسیده و یا از آن معصومین علیه السلام سخنى نقل کرده اند.

آن‌چه قطعى و مسلّم است، این است که حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه محضر امام جواد علیه السلام و امام هادى علیه السلام را درک نموده و از این معصومین علیه السلام احادیث فراوانى نقل کرده اند. 

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی گفت: براى اثبات عظمت علمى حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام کافى است که بدانیم امام معصوم علیه السلام، مردم را براى حل مشکلات دینى و یافتن پاسخ پرسش‏هاى اعتقادى و عملى‏شان، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه ارجاع داده اند.

 

این کارشناس مذهبی ادامه داد: صاحب بن عبّاد در رساله‏اى که در شرح حال حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه نوشته، در توصیف علمى ایشان آورده اند: 

 ابو تراب رویانى، روایت کرد که شنیدم ابو حمّاد رازى مى‏گفت: خدمت امام هادى علیه السلام در سامرّا رسیدم و مسائلى از حلال و حرام از ایشان پرسیدم. 

امام هادی علیه السلام به پرسش‏هاى من پاسخ دادند و هنگامى که خواستم از ایشان خداحافظى کنم، به من فرمودند:

«یا أبا حَمّاد! إذا أَشکَلَ عَلَیک شَى‏ءٌ مِن أمرِ دینِک بِناحِیَتِک فَسَل عَنهُ عَبدَ العَظیمِ بنَ عَبدِ اللَّهِ الحَسَنِیّ و أقرِئهُ مِنّیِ السَّلامَ.» «اى ابو حمّاد! هنگامى که چیزى از امور دینى در منطقه‏ات براى تو مشکل شد، از عبد العظیم بن عبد اللَّه حسنى بپرس و سلام مرا به او برسان.»

این تعبیر، به روشنى نشان مى‏دهد که حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام در عصر خود، «مجتهد» توانمندى بوده که بر اساس اصول و قواعدى که از اهل بیت علیه السلام در اختیار داشته، مى‏توانسته اند دیدگاه‏هاى اسلام ناب را در زمینه‏هاى مختلف اعتقادى و عملى، استخراج کنند و به پرسش‏هاى مردم پاسخ دهند.

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی افزود: بنابراین، ایشان تنها یک «محدّث» و راوى احادیث اهل بیت علیه السلام نبوده اند؛ بلکه از علماى بزرگ خاندان رسالت بوده اند که پس از معصومان علیه السلام، توان پاسخگویى به مسائل علمى را داشته اند و توانمندى علمى‏ ایشان مورد تأیید و تصدیق امام هادی علیه السلام قرار گرفته است.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت